De Cannabis Sativa Hollandica

Bibelot HOVM

Oftewel Nederwiedewiedewiet

Het zal ergens begin jaren 80 geweest zijn, en dan naar alle waarschijnlijkheid in ’82 of ’83.
Samen met m’n matties Hans en Sjaak was ik in die tijd vrijwilliger bij Jongerensocieteit Bibelot in Dordrecht.
De societeit was gevestigd aan de Wijnstraat in de voormalige Sint-Bonifatiuskerk.
Een statig gebouw met van die mega grote zware houten toegangsdeuren.
Al met al een aardige upgrade van de start in het kleine zaaltje in de wijk Crabbenhof, via de ruimte aan het Steegoversloot naar dit monumentale pand dat in 1981 de thuishaven werd.
Het pand is inmiddels helaas omgebouwd tot een appartementencomplex.
Bibelot is vertrokken naar een andere locatie, het Energiehuis, die overigens ook niet verkeerd is. Deze locatie leent zich uitstekend voor de wat grotere namen in het bandcircuit,
Al met al heeft Bibelot sinds 1967 een aardige staat van dienst en als je dat in ogenschouw neemt is Bibelot het oudste “echte” poppodium van Nederland.
Maar goed we dwalen zoals gewoonlijk weer eens vet af van het onderwerp 🙂


Als vrijwilliger stond je bij de deur, zamelde je stapels lege glazen in de zaal in, draaide je bardiensten en mocht je af en toe als een echte DJ plaatjes spinnen in de “vuurpijl”.
De vroegere kansel welke was omgetoverd tot een torentje midden in de kerk, hoog uitkijkend over de zaal en de dansvloer. Zie ook de bijgevoegde foto.

Als bonus zag je als vrijwilliger alle optredens voor nop en kon je met speciale consumptie bonnen drinken en eten voor half geld.
Behalve als je bardienst had dan mocht je geen alcoholische versnaperingen nuttigen..
Daar zat een gegronde reden achter, want voor die beslissing genomen werd, werd er achter de bar stevig gedronken. In ieder geval meer als voor de bar.

Tussen de optredens zaten best wel wat leuke zaken.
Zo heb ik o.a. Rick de Leeuw met zijn Tröckener Kecks, Bløf, Skik, de Dijk, Slagerij van Kampen, de Nits, MAM, Paolo Passionat0 & the Pennies from Heaven, Herman Brood, Go Back to the Zoo, en Moke op het podium zien staan in d’oude Bonifatius Kerk.

Omdat de kerk midden in een woonwijk was gelegen waren er strikte regels m.b.t. het geluid.
Zo hing er een geluidsbegrenzer in de zaal, en ging er een zwaailicht aan als het geluid te hard stond. Menig bandje maakte er een sport van om dit zwaailicht uit te spelen, zodat de stroomtoevoer voor de apparatuur uitviel.
Wat op zich wel lachen was, maar dan wel voor geluidsoverlast zorgde in de buurt.
Waarna er buiten menige massale vechtpartij ontstond tussen bezoekers en bewoners van de Grote Kerksbuurt.
En als dan de politie ter plekke arriveerde stelde die echt geen vragen maar werd er met de knuppel links en rechts op gemept, daarbij geen onderscheid makend tussen bezoekers, bewoners of toevallige voorbijgangers.

Verreweg een van de leukste optredens die ik daar gezien heb was de gig van Joost Belinfante.
Multi instrumentalist en gelegenheidslid van de groep Doe Maar in de prille beginfase.
Begrijp me goed ik was in die dagen een trouwe fan van de Simple Minds en was dus echt niet gecharmeerd van de muziek van Doe Maar.
Ik weet nog goed dat ik in militaire dienst zat en net een nachtwacht achter de kiezen had toen ik het bericht op de radio hoorde dat Doe Maar uit elkaar was.
We zijn toen met het hele peleton niet gaan slapen maar hebben uitbundig een aardig feestje gebouwd om dit heugelijke feit te vieren.
Dat geeft een beetje aan hoe ik over Doe Maar dacht in die tijd.

Tussen Februari en Augustus 1980 speelde “Fante” basgitaar in de line up van Doe Maar, en na de komst van Henny Vrienten speelde hij nog een tijdje trombone en percussie.
Belinfante: “Ik kwam toevallig bij de band omdat ik Ernst kende, hij was mijn buurman en oud compaan bij CCC Inc.
Toen Piet Dekker als bassist opstapte werd mij gevraagd om een paar maanden te overbruggen tot er een nieuwe bassist was gevonden.
Dat vond ik heel interessant omdat ik nog nooit bas had gespeeld. Toen Henny kwam zijn alle baspartijen voor de plaat opnieuw opgenomen. Daarna ben ik als toeteraar er nog een paar maanden rond blijven hangen, zo ontstond het beeld dat ik er bij hoorde”.

Dat ik zelf dus geen Doe Maar fan was dat moge duidelijk zijn, maar het nummer Nederwiet is natuurlijk van een ander kaliber.
Fante schreef het nummer toen hij hoorde dat hij en Doe Maar samen zouden optreden in de Melkweg in Amsterdam.
Belinfante: “Zij spelen reggae, dus ik dacht laat ik voor deze gelegenheid ook eens zoiets maken. Door simpel wegstrepen kwam ik op dit onderwerp. Een echte reggae song gaat immers maar over een paar zaken: de Derde Wereld, God of Weed.
Omdat ik ook die plantjes in mijn tuin heb staan lag het laatste het meest voor de hand.
Zelf had ik jaren moeten vragen en zoeken hoe je er ’t best mee kon omgaan.
Laat ik dat hele procedé nu eens als tekst gebruiken, een soort gebruikershandleiding dat was het idee”.

Het nummer word vervolgens de eerste echte hit voor Doe Maar.
En dat is best knap want het is niet eens op single uitgebracht, maar alleen als track op het studio album Skunk. De titel Skunk is een samentrekking van de woorden Ska en Punk.
Maar heeft tevens nog een onderliggende laag, het is ook de naam van een marihuanavariëteit, de zgn Nederwiet.

Tijdens zijn gig in Bibelot kan het nummer natuurlijk niet ontbreken op de setlist en met verve brengt Joost het nummer ten gehore.
In een superlange heerlijk uitgesponnen versie doet hij zelfs freestylend verslag van de problemen die er waren bij het uitladen van de apparatuur in de smalle straatjes van de Grote Kerksbuurt eerder op de dag. Tot grote hilariteit van het publiek en de medewerkers.

Maar aan alles komt een eind en dat houd voor een vrijwilliger in dat alle zooi die de bezoekers hebben achtergelaten moet worden opgeruimd.
Een van de minder leuke activiteiten waarbij je schoenzolen hinderlijk vastplakken aan de vloer door het vele gemorste bier.
Maar na de gedane arbeid is er dan wel weer die hele grote tafel waar alle vrijwilligers aan neer ploffen en nog efkes napraten met een goudgele rakker in de hand.

En wat denk je, we waren Joost al helemaal vergeten, maar die bleek nog in de kleedkamer te zitten. Opeens komt hij tussen de coulissen vandaan lopen en schuift aan bij ons.
Een toffe no nonsense gast zo blijkt, en als het nummer Nederwiet ter sprake komt tast hij in de binnenzak van zijn jas en gooit een familiepak gras op de tafel.
Binnen no time zit de hele goegemeente met een vette jonko tussen de lippen.
De rookdampen kringelen naar het metershoge plafond.
No need to say dat het nog lang onrustig was in de Wijnstraat…





Nieuwste bericht

Volg mij

    

Blijf op de hoogte

House Of Vintage Memories Typewrityer
House Of Vintage Memories Vinyl
House Of Vintage Memories Bottles
House Of Vintage Memories Buttons
House Of Vintage Memories Keys
House of vintage memories globe