Trotse ouders van de Punkbeweging…
Out of the blue besluiten Malcolm McLaren en Vivienne Westwood in 1971 een boetiekje te beginnen waar ze Rock ’n Roll outfits verkopen aan Teddy Boys. Maar zoals altijd is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Het blijkt namelijk verrekte moeilijk om aan deze outfits te komen. En dus zit er niets anders op dat Vivienne zelf achter het naaimachine plaats neemt om de gevraagde outfits te fabriceren. Al met al krijgt ze het voor elkaar om de zaak draaiende te houden, maar gaat zich steeds meer storen aan hun klantenkring die ze banaal, asociaal en racistisch vind.
En zo worden in het voorjaar van 1973 de Teddy Boys bij het vuil gezet en krijgt de winkel een nieuwe naam “Too fast to live too young to die“.
De Rock ’n Roll outfits maken plaats voor provocerende T-shirts met rauwe choquerende prints en slogans. Het basis principe van de kleding die verkocht word, is gebaseerd op het situationisme. Dat wil zeggen alles kapot maken en dan weer terug in elkaar zetten, waarbij overigens niet gekeken werd naar een mooie afwerking van het geheel.
Gescheurde kleding, veiligheidsspelden en fietskettingen zijn vaste onderdelen van de nieuwe look. De items vinden gretig aftrek bij de Londense teenagers die zich afzetten tegen de burgerlijke en achterlijke maatschappij.
Vivienne en Malcolm schakelen nog een tandje bij en geven de winkel de provocerende naam SEX, en combineren hun nieuwe lijn met SM en bondage items.
Onder de nieuwe klantenkring van opstandige jongeren, vormt zich een subcultuur die later bekend zal worden als Punk en veel heel veel aanhangers zal krijgen.
McLaren start in 1975 als manager een Punk band met de illustere naam The Sex Pistols, bestaande uit personeel en jongeren uit de klantenkring.
The Pistols zullen onder de bezielende leiding van John Lydon a.k.a. Johnny Rotten al snel uitgroeien tot het boegbeeld van de Punk beweging.
Mede te danken aan de geniale media manipulatie van McLaren zelf, maar daarover later meer…
