Was er zonder ME ooit een North Sea Jazz Festival geweest?
Way back in the fifties, in 1956 wel te verstaan, ziet een nieuw Nederlands muziekblad het levenslicht, de Muziek Expres.
Het concept voor dit blad komt uit de koker van Impresario/Uitgever Paul Acket.
Paul is op dat moment geen onbekende in de muziekbizz.
Zo schrijft hij reeds in 1942 recensies voor het muziekblad Tuney Tunes, alwaar hij in 1949 eerste vaste redacteur word.
In ’51 is er echter hommeles in de tent en verlaat hij samen met collega Frits Versteeg de burelen van Tuney Tunes.
Beiden gaan de redactie verzorgen van het nagelnieuwe muziekblad Luister.
Daarnaast zet Paul zijn eerste stappen op het impresario pad en organiseert concerten van The Dutch Swing College Band waar hij een aardige stuiver aan verdient.
Hij krijgt het in ’52 zelfs voor elkaar om Jazz legende Dizzy Gillespie naar Nederland te halen voor een spetterend optreden.
Met de opbrengsten van zijn georganiseerde concerten start hij zoals eerder gezegd in Januari 1956 de Muziek Expres.
Dit blad zal in de jaren 60 tot het toonaangevende muziekblad van Nederland uitgroeien, van het instituut OOR is namelijk nog lang geen sprake, dat zou pas zijn eerste editie beleven op 1 april 1971.
In ’65 weet hij tevens muziekblad Tuney Tunes op te kopen en doopt het 1 jaar later om tot Popfoto (dat andere succesvolle muziekblad).
In 1974 zijn Muziek Expres en Popfoto tezamen goed voor een maandelijkse oplage van een kleine 700.000 stuks.
De uitneembare posters van beide bladen hangen in menige tienerkamer.
Later dat jaar verkoopt Acket beide bladen aan Uitgeversconcern VNU.
Met deze overname zijn ettelijke miljoenen gemoeid.
De opbrengst van deze miljoenen deal stelt Acket in staat om in 1976 de eerste editie van het North Sea Jazz Festival te financieren en organiseren.
Van 16 Juli t/m 18 Juli geven grootheden als Dizzy Gillespie, Count Basie, Stan Getz en Ray Charles acte de présence in een daverende eerste editie van een hele lange reeks.
Heden ten dage is het North Sea Jazz Festival een begrip voor elke Jazz liefhebber die grif in de buidel tast voor een kaartje van de jaarlijkse editie.
Maar goed we dwalen af, we hadden het namelijk over Muziek Expres.
De vroege edities beslaan (hoe kan het ook anders :)) de perikelen van dansorkesten en Jazzmusici aangevuld met een handje vol vaderlandse artiesten zoals de Fouryo’s, Rita Corita en het Cocktail Trio.
Maar zo rond 1959 word er overgeschakeld op het nieuwe geluid van overzee, de rock ’n roll.
Er word meer gekeken naar wat de teenagers gaaf vinden, en dat is de uiteindelijke doelgroep.
Namen als Cliff Richard, Elvis Presley, the Platters, Ritchie Valens en Eddie Cochran beginnen in het blad te verschijnen en nemen van lieverlee de inhoud van het blad over.
Zelfs Joost den Draaijer (a.k.a. Willem van Kooten) de rete populaire Veronica DJ heeft tussen 1961 en 1964 zijn eigen rubriek in de ME.
Tot Juni 1963 verschijnt ME in zwart/wit, maar daarna (eerst ten dele en al gauw helemaal) in kleur. Dat geeft de oplage een aardige boost.
Maar de oplage gaat pas helemaal sky high als de Beatles en de Stones ten tonele verschijnen.
In eerste instantie heeft de ME ook zijn eigen maandelijkse hitlijst, maar die verdwijnt wanneer de wekelijkse hitlijsten opkomen zoals de Veronica Top 40, Tijd voor Teenagers Top 10 en de Parool Top 20.
Verder staan in ME voornamelijk artikelen en interviews met artiesten die op dat moment helemaal hot zijn, aangevuld met songteksten (al laat de juistheid van de geplaatste lyrics nog wel eens te wensen over).
In 1969 gaat het zo goed met het blad dat er besloten word een Duitse versie te lanceren, die tot op de dag van vandaag nog steeds bestaat.
Dit in tegenstelling tot de Nederlandse editie die om zeep word geholpen door wanbeleid van VNU. Er is overduidelijk geen niche en in sneltrein tempo worden allerlei verschillende formules op het blad los gelaten. Er is voor de lezer geen touw meer aan vast te knopen.
Een en ander resulteert in het trieste feit dat in 1989 VNU moet besluiten om de kelderende oplages een halt toe te roepen en het blad op te heffen.
Na 645 nummers valt daarmee het doek voor zowel Muziek Expres als Popfoto.
